Callowfit zijn low calorie sausjes zonder suiker, lactose en gluten. En ze zijn ook nog eens vegan!

Is er wel eens aan jou gevraagd wat jouw favoriete genre is? Aan mij wel! Dit is een vraag die ik met gemak kan beantwoorden. Ik ben altijd gek geweest van Harry Potter. Toen ik mij hier verder in ging verdiepen bleek dat ik alle Young Adult boeken interessant vond! Dit is dus 1 van mijn favorieten genres. 

Vrijdag 23 oktober 2020 moest ik weer eens naar de psycholoog. Vandaag had ik voor de eerste keer niet het gevoel dat ik het echt nodig had. Tijdens de sessie spraken wij over hoe het met mij ging en ik had hier eigenlijk niks op aan te merken..

Tijdens mijn burn-out ben ik erachter gekomen hoe belangrijk mensen om je heen kunnen zijn.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Eind oktober 2019 kwam ik thuis te zitten. Letterlijk zitten, want ik kon niks meer. Ik deed niks meer met vrienden en ik had zelfs geen energie om iemand te appen. Het kon ook zomaar 2 dagen duren voordat iemand een berichtje van mij terug kreeg.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik hoorde steeds meer mensen tegen mij zeggen; ‘Je moet je ertoe aanzetten’, ‘Doe het gewoon, dan voel je je beter’, ‘ga nou gewoon mee, wordt vast leuk’. Als je zo diep zit en je je zo klote voelt, ga je deze dingen niet kunnen geloven en/of van iemand aannemen...⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Toen ik langer dan een half jaar thuis zat en ik besefte dat ik nog steeds niks kon, besloot ik mijn levensstijl om te gooien. Doordat ik dit deed kreeg ik wat meer energie en voelde ik mezelf net wat beter dan eerst.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik begon weer met mensen af te spreken. Eerst niet te lang en nu steeds wat langer en vaker. Ik merk aan mezelf bij wie ik wel graag ben en bij wie niet. Ik kan met 100% zekerheid zeggen dat bepaalde mensen mij hebben geholpen in mijn proces!!⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Als ik eerder had geweten en beseft dat zo’n kleine verandering zo’n fijn effect zou hebben had ik deze stappen veel eerder genomen. Als ik eerder had beseft dat ik inderdaad die drempel over moest om mij beter te voelen had ik dat ook gedaan, maar als je je zo slecht voelt is over een lage drempel stappen al enorm zwaar.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik ben van mening dat niet iedereen altijd klaar is om een bepaalde drempel over te gaan en dat als je dat doet wanneer je er niet klaar voor bent je enorm hard kan struikelen. Wat ik wel zeker weet is dat je soms eerst moet vallen om daarna 3x zo sterk op te staan.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik val nog steeds. De ene keer op mijn gezicht en de andere keer alleen op mijn handen en kan ik mijn balans net niet goed bewaren. De ene keer lukt het mij wel om over mijn drempel te stappen en lekker een stuk te wandelen of iets af te spreken en soms kom ik nog steeds niet verder dan de bank.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Stap voor stap en op je eigen tempo is het geheim. Marathon lopers lopen ook niet meteen 42 km en 195 meter. Het gaat uiteindelijk om de vooruitgang! 🙏💞

Mensen met een negatief zelfbeeld voelen zich de mindere of een mislukking.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Zij vinden zichzelf dom of onbenullig. Zij hebben het gevoel er niet bij te horen en dat gaat elke dag weer gepaard met verdriet en angst. Bij sommigen is dit ALTIJD aanwezig en bij anderen schemert dit gevoel ALTIJD op de achtergrond en kan het opeens bij allerlei gewone dagelijkse gebeurtenissen de kop opsteken.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Mensen met een negatief zelfbeeld reageren vaak heftiger. Een negatief beeld komt vooral door de manier hoe iemand zichzelf ziet of hoe iemand tegen/over zichzelf praat.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik heb al heel mijn leven last van een negatief zelfbeeld. Vervelend? Ja, heel erg! Ik werk keihard aan mezelf, omdat ik hier simpelweg gewoon klaar mee ben. Sessies bij de psycholoog, zelfhulpboekjes en hele lieve mensen om mij heen is the key. Dat weet ik zeker. Wat ik ook zeker weet is dat ik over een tijd naar mezelf ga kunnen lachen, dat ik trots op mezelf kan zijn en dat ik met mijn journey anderen ook ga kunnen helpen!⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Er zijn zo veel mensen die dit hebben. Zit jij in een vriendengroep? Ik durf te wedden dat minimaal 3 op de 10 mensen kampen met een negatief zelfbeeld. Vraag er eens naar, toon interesse en wie weet help jij diegene wel tijdens een moeilijke dag, een moeilijk week of een hele moeilijke tijd.

Complimentjes, lieve woorden en aanmoedigingen. Allemaal super leuk en lief, maar oh zo moeilijk te geloven!⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Al heel mijn leven vind ik mijzelf niet goed genoeg. Ik zeg het wel vaak tegen mezelf, maar na 2 minuten is het ‘geloof’ weer weg. Op het moment dat ik het hoor voel ik me goed, maar mijn slechte kijk overmeesterd alle goede beelden.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Doordat ik zo’n slechte kijk op mezelf heb, geef ik ook snel op. Ik hou van schrijven; maar ben ik wel goed genoeg? Ik ben aan het afvallen; maar zien mensen het wel, doe ik het wel goed? Ik wil mensen helpen; maar zeg ik wel de juiste dingen? Al deze onzekerheid zorgt ervoor dat ik ergens mee stop of iets op een veel te laag pitje zet.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik merk dat meerdere mensen in mijn omgeving kampen met onzekerheid en ze durven hier niet over te praten of ze weten niet wat ze ermee moeten. Heel eerlijk... Ik heb ook geen idee. Dit is niet iets dat je zomaar kan wegstoppen. Onzekerheid zal er altijd zijn.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Wat je wel kan doen is trots zijn op wat je doet. Een sterk verhaal geschreven? TROTS! Een dag goed gegeten en bewogen? TROTS! Iemand een steuntje in de rug gegeven of iemand even laten lachen? TROTS! Schrijf de complimentjes eens op en noteer waar je zelf (ookal is het een heel klein beetje) trots op bent. Wees niet te kritisch en geniet van de dingen waar jij energie uit haalt.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Oᥙr strᥙggᥣᥱs mᥲkᥱ ᥙs thᥱ Mᥲᥒ or Womᥲᥒ ᥕᥱ ᥴᥲᥒ bᥱ ρroᥙd of!

Ik loop al jaren met ‘problemen’. Alles begon klein. Elke dag dacht ik weer dat het vanzelf wel over zou gaan... ‘Ik hoef er niet over te praten’, ‘Ik heb nog nooit iemand over dit soort problemen horen praten’, ‘ Dit zal in de loop der tijd wel over gaan’, ‘ Misschien moet ik naar de psycholoog? Maar wat nou als mensen dan denken dat ik mij aanstel!?’. Al deze gedachten kwamen jaren lang bij mij op. Ik probeerde van alles weg te stoppen, want ik was bang voor andermans bedenkingen.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Op een gegeven moment weet je dat je alle demonen niet meer kan wegduwen. Ik nam de moeilijkste stap die ik tot toen had genomen en besloot met een psycholoog te gaan praten. Het voelde allemaal zo raar, het gevoel dat ik de strijd had verloren. Niet te bedenken dat ik juist de strijd keihard aan was gegaan om ‘m te gaan winnen.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Ik wil hiermee (AAN IEDEREEN) die de stap niet durft te zetten, laten weten dat het het waard is. Het duurt lang voordat je je op je gemak voelt en het is ook enorm belangrijk dat je de juiste klik voelt met degene die jou gaat helpen. Wanneer je dit een plek hebt gegeven en er tijd overheen gaat, ga je je alleen maar beter voelen.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Voor iedereen is het anders. Ik ben al langer dan een jaar onder behandeling (met een tijd niks) en ik ben er nog niet. Nog lange niet. Maar ik weet 100% zeker dat als ik niks had gedaan, alles alleen maar erger zou zijn geworden.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Er rust een enorm taboe op dit onderwerp en dat merk ik nog elke dag. Ik hoop dat dit bericht mensen helpt om over een bepaalde streep te komen of de streep voor hen net iets dunner maakt.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀Elke dag, dat jij vecht voor een betere versie van jezelf, maakt jou een winnaar.

Een aantal mensen vroegen aan mij of ik iets over de huidige situatie in de wereld wilde schrijven. Ik heb hier lang en goed over na gedacht en ik heb besloten dat niet te doen.

Als je nou zou mogen kiezen.. Zou je dan een film kijken of een boek lezen? Ik denk dat deze keus heel erg ligt aan het moment en het type boek/film.

Wat als je op een dag helemaal niks kan? Stel je voor; Je wordt  op een dag wakker en voelt je nog steeds net zo moe als de avond ervoor. Je staat op uit je bed en je voelt dat je benen gespannen zijn. Je besluit om naar beneden te gaan en op de bank rustig te gaan ontbijten. Nadat je hebt ontbeten, wil je iets gaan doen (schoonmaken, sporten, lezen, schrijven, aan school). In plaats van dat je iets gaat doen, ga je steeds verder onderuit gezakt zitten en zet je de tv aan. De rest van de dag heb je het gevoel dat je niks meer kan ondernemen.

Welke boeken ik voor geen goud wil lezen? Misschien een gekke naam voor een blog, maar we gaan het er toch mee doen. 

Hoe lezen mijn redding is geworden? Ik heb al heel wat jaren last van een depressie en daar is eind oktober een burn- out bij geconstateerd. Ik heb altijd van lezen gehouden, ik kwam erdoor tot rust en ik vond het altijd intrigerend hoe iemand zo'n verhaal kon bedenken en uitwerken.