Vrijdag 23 oktober 2020 moest ik weer eens naar de psycholoog. Vandaag had ik voor de eerste keer niet het gevoel dat ik het echt nodig had. Tijdens de sessie spraken wij over hoe het met mij ging en ik had hier eigenlijk niks op aan te merken..
Het moment dat mijn psychologe vertelde dat dit de laatste sessie zou zijn, voelde enorm raar. Geen plek meer om op terug te vallen, geen hulp meer en officieel beter!? Beter.... Dat woord is zo gek om uit te spreken. Ik ben zo lang ziek geweest en ik heb mij zo lang slecht gevoeld. Het is echt bizar om dan nu 'beter' te zijn.
Ik ben er natuurlijk nog niet. Ik moet mij zelf gaan ontwikkelen en mijn hersenen weer gaan trainen. Ik moet werken weer gaan opbouwen en niet direct weer veel te veel willen. Hier ben ik klaar voor! Ik ben uit de zwartste periode van mijn leven weten te komen.
Wist je dat een burn-out de hersenen aan tasten? Ik merkte dit heel erg en ben toen research gaan doen. Het klopt!
Een burn-out heeft allemaal te maken met de invloed van aanhoudende distress op de hersenen waardoor deze slechter gaan functioneren en het hersenweefsel kan veranderen. Mensen ontwikkelen door distress een hersendisfunctie en komen veelal nooit meer op de oude manier terug.
Op internet staat dat je hersenen nooit meer als de oude kunnen worden, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik weet 100% zeker dat met de juiste oefeningen en rust je hersenen weer kunnen worden zoals ze waren. Ik ga hier voor, want hoe het nu is accepteer ik niet bij mezelf. Wordt vervolgd!
Reactie plaatsen
Reacties