Mani

Deel 1

“JIJ HEBT NIKS TE ZEGGEN OVER HAAR, IK BEN HAAR MOEDER” schreeuwde Teresa naar haar ex vriend Dillan. Dillan liep naar de woonkamerdeur en deed deze dicht. “Denk jij nou echt dat je haar bij mij weg kan houden, als ik jou niet kan betalen ?!” “Moet jij eens opletten wat ik kan” brulde Teresa vanuit de hoek van de kamer.

Opeens hoorde zij de deur heel zachtjes open gaan. Hun dochter stond daar, in haar Donald Duck pyjama met haar knuffelbeer in haar handen. Mani is 4 jaar oud, heeft mooi lang blond haar en heeft in verhouding langere benen dan andere kinderen van haar leeftijd. Mani haar ouders waren nog maar net samen toen de moeder van Mani zwanger werd. Zij zijn nu uit elkaar en hebben constant ruzie over hun dochter.

“Mama en papa schreeuwen altijd tegen elkaar en ik ben bang dat ik papa nooit meer zal zien als het zo door gaat,” dacht Mani toen ze naar haar ouders keek. “Liefje, waarom lig je niet in bed?” Zei haar moeder geïrriteerd. “Maan ga maar weer naar boven, dan kom ik je voordat ik weg ga nog een kus brengen” zei Mani haar vader meelevend toen zijn dochter begon te huilen. Mani liep teleurgesteld de woonkamer uit en ging weer naar bed. Haar ouders ruziede nog wat en haar vader ging toen nog even snel bij Mani kijken, gaf haar een kus en ging zonder zijn ex gedag te zeggen weer naar zijn eigen huis.

Deel 2

Zaterdagmiddag, 14.00 uur. De zon scheen en de bloemen stonden in bloei. Het is vandaag papa-dag en Mani wist dat zij vandaag iets leuks ging doen met haar papa. Ze sprong uit bed en kleedde zichzelf aan. Mani is altijd heel actief als ze haar papa weer gaat zien.

Mani komt de woonkamer binnen en ziet alleen haar moeder op de bank zitten. ‘Mama, is papa er nog niet?’ zei Mani teleurgesteld. ‘Ik heb je vader afgezegd, Mani. Jij blijft vandaag lekker thuis bij mama.’ Zei moeder zelfverzekerd. Mani keek boos en er rolde al een traan langs haar wang, totdat de bel ging. Mani stormde de deur af en deed hem met een zwaai open. ‘PAPA!’ schreeuwde Mani vol enthousiasme.

Moeder stormde ook naar de deur, maar zij was niet blij. ‘Wat doe jij hier nou!? Ik zei aan de telefoon dat jij niet mocht komen. Als jij zo door gaat bel ik de politie en regel ik een contactverbod!’ schreeuwde moeder vanuit de gang. Vader pakte de hand van Mani en gaf haar een kus. ‘Ik weet niet wat er in jouw hoofd omgaat, maar ik doe niks fout. Ik hou van mijn kind en jij bent niet degene die haar bij mij weg gaat houden. Wen er aan, want voordat je het weet ben jij degene die haar nooit meer ziet. Ik heb een advocaat in de arm genomen en ik wil vanaf vandaag alleen nog contact via hem. Dit was niet mijn plan, maar jij laat mij geen keus,’ Zei vader met een kalme toon en liep samen met Mani de deur uit op weg naar een mooie en gezellige dag.

Deel 3

Mani en vader liepen hand in hand door een groot park. De zon scheen vel en er renden verbazend veel honden los. ‘Papa… Mag ik iets vragen?’ zei Mani op een onzekere toon. ‘Ja tuurlijk lieverd, wat is er?’ zei vader op een geruststellende toon. Mani nam een diepe zucht en begon te praten, ‘Ik denk dat het mijn schuld is dat jullie heel de tijd ruzie hebben, maar ik begrijp niet wat ik fout heb gedaan. Ik luister toch altijd goed? Papa, ik wil niet dat jullie door mij boos op elkaar zijn.’

Vader keek geschokt, totdat Mani naar boven keek. ‘Lieve Mani, allereerst wil ik jou laten weten dat NIKS, maar dan ook echt NIKS jouw schuld is. Mama en papa zijn het gewoon niet eens met elkaar. Mama en papa houden nog wel van elkaar hoor. De situatie is gewoon een beetje lastig,’ zei vader gehurkt. Nu stonden Mani en vader op een gelijke hoogte. ‘Welke situazie dan papa?’ ‘Daar hoef jij jouw mooie hoofde niet over te pijnigen,’ zei papa met een glimlach. Vader gaf Mani een dikke knuffel en zij liepen door.

Papa- dag bestond vandaag uit heel veel schommelen, heel veel ijsjes en heel veel hondjes. Vader had een idee om Mani een beter gevoel te bezorgen.

Deel 4

De volgende dag zaten Mani en haar moeder aan de tafel. Ze waren een bordspel aan het spelen, totdat de deurbel ging. Moeder deed open en Mani zag plots een kleine hond naar binnen rennen. Mani was door het dolle heen en sprong van haar stoel. Mani rende op de kleine hond af en hoorde haar moeder door de gang schreeuwen ‘DAT BEEST GAAT PER DIRECT WEER MIJN HUIS UIT!!!’

Mani hoorde net als gewoonlijk weer de ene schreeuw na de andere heen en weer gaan en besloot om met de kleine hond naar buiten te gaan. Papa en mama merkte het niet eens.

‘Het ligt niet aan jou hoor. Mama en papa hebben altijd ruzie. Geen idee waarom, want papa wilt het ook niet tegen mij vertellen. Mama is ook niet meer gezellig als papa er niet is. Ik zou liever bij papa wonen, maar als ik dat zeg wordt mama ook boos op mij,’ zei Mani terwijl ze met de hond aan haar zij liep. Mani dacht na. Zij wilde het kleine hondje een naam geven. Ze keek naar het park wat voor haar lag en wist het meteen. ‘Ik noem jou Rambo, lief klein hondje’. Nadat Mani een half uur rondjes had gelopen, besloot ze weer richting huis te gaan.

Deel 5

De deur van het huis gaat open en moeder ziet haar vader en moeder op de bank zitten. Het lijkt er zelfs op dat zij rustig aan het praten zijn. Rambo rent de kamer in en begint aan alles te ruiken. Mani ziet dat haar vader en moeder opgelucht zijn, maar het enige waar zij aan kan denken is dat ze blij is dat haar ouders niet tegen elkaar schreeuwen.

‘Liefje, waar was je? Je kan ons niet zomaar in angst achterlaten he, wij waren hartstikke bezorgd,’ zei vader met een trillende stem. Mani keek naar beneden en kreeg tranen in haar ogen. ‘Sorry dat ik jullie heb laten schikken, maar nu schreeuwen jullie tenminste niet meer tegen elkaar,’ zei Mani. Ze keek weer op en haar ouders zagen allemaal tranen over haar wangen rollen.