Thijs

Deel 1

Thijs is een jongeman van 17 jaar, met zwart halflang haar. Hij is 1.88 meter lang en weegt 77 kilo. Op een doordeweekse ochtend wordt Thijs wakker in een grote kamer vol met witte posters. Lege witte posters zonder enige opdruk. Thijs is altijd heel creatief geweest en zijn bedoeling was om deze lege posters zelf te ontwerpen. De witte posters hangen nu al 2 jaar op de muur en Thijs heeft er nog niks mee gedaan. Hij wilde het wel, maar hij kon zich er niet toe zetten.

Thijs stapte met tegenzin uit zijn bed, kleedde zich aan en liep naar beneden om te ontbijten. “Goedemorgen jongen,” zei Thijs zijn vader ongeïnteresseerd, terwijl hij de krant van vandaag opensloeg. De moeder van Thijs was bijna alleen maar aan het werk, hij zag haar soms alleen nog bij het avondeten. Ze werkt als advocate, met name voor cliënten die niet veel geld hebben en dat zijn er blijkbaar genoeg om je werk dag en nacht voort te zetten.

“Dag pap, ik ga naar college,” zei Thijs vlug en liep de deur uit. Thijs moet altijd 40 minuten fietsen om op school te komen. Dat vond hij helemaal niet erg, want dat was het enige moment van de dag dat hij zich niet overbodig voelde. Thijs zit al een aantal jaar niet goed in zijn vel, hij wordt gepest op school en hij heeft het gevoel dat niemand naar hem omkijkt. Tijdens het fietsen heeft hij altijd rust in zijn hoofd. Dat komt vast door de natuur waar hij doorheen fietst en door de verschillende dieren die in de wei staan.

De fijne tijd alleen werd verstoord toen Thijs zijn schoolgebouw in het vizier kreeg.

Deel 2

‘Hey lippie heb je haast ga je lekker jongen?!’ riep een jongen genaamd pieter keihard naar Thijs toen hij langsliep. Thijs heeft nooit begrepen waarom zijn klasgenoten dit naar hem roepen, maar hij voelt zich er heel erg onzeker over. Hij heeft zich nooit veilig gevoeld op school. Thijs heeft er el eens aan gedacht om niet meer naar school te gaan. Maar dan zou hij zeker ruzie krijgen met zijn ouders. Misschien moet hij aan zijn ouders vertellen dat hij wordt gepest op school? Grote kans dat zijn ouders daar niet eens naar zullen luisteren.

Alle leerlingen lopen rustig het klaslokaal in en gaan zitten. Mevrouw van Letten sluit de deur en begint de les. Thijs is een uitzonderlijk slimme jongen. Hij is hoogbegaafd, maar hij doet een minder hoog niveau dan dat hij aankan. Thijs durft nooit zijn hand op te steken als hij het juiste antwoord weet.

Twee maanden geleden had Thijs een klasgenoot verbeterd en dat werd hem niet in dank afgenomen. Toen Thijs naar huis wilde gaan na die desbetreffende schooldag, werd hij opgewacht in het fietsenhok. De jongen die hij had verbeterd, genaamd Jorik, kon dat niet waarderen en wachtte hem samen met 3 andere klasgenoten op. Hij heeft Thijs die dag in elkaar geslagen. Thijs probeerde zich nog te verdedigen, maar dat was tevergeefs. Toen hij thuis kwam zag hij in de spiegel dat heel zijn gezicht open lag. Hij had een dik blauw oog, zijn onder lip was totaal open geslagen en hij had verschillende snijwonden op zijn gezicht en zijn armen.

Sinds die dag houdt Thijs zijn mond en doet hij alsof hij er niet is.

Deel 3

Thijs zat op zijn kamer. Dit doet hij eigenlijk altijd als hij van school komt. Op zijn kamer is hij veilig en kunnen mensen hem niet veroordelen. Thijs had tranen in zijn ogen en zag niks meer positief in. Mijn ouders houden niet van me, niemand op school neemt het ooit voor mij op. Waarschijnlijk haten mijn ouders mij, daarom willen ze nooit met mij praten. De buurman keek mij ookal heel raar aan, dacht Thijs toen hij achter zijn bureau ging zitten.

Ik wil dood, dacht Thijs. Dit heeft hij al heel vaak gedacht, maar er verder niks meer gedaan. Deze gedachte gaat wel weg, dacht hij altijd. In een impuls opende hij zijn laptop en zocht naar methodes om er pijnloos en makkelijk een einde aan te maken.

Thijs verbaasde zich hoeveel methodes er waren. Ophangen? Dat duurt te lang en dat doet pijn. Verstikking? Dat lukt me nooit. Verdrinken? Hoe doe ik dat in godsnaam!? Voor een trein springen? Een trein rijdt te langzaam als hij aankomt bij een station, dan verwond ik mezelf alleen maar. Pillen? Dat is de beste optie. Slaappillen van € 500,00. Ik heb geen € 500,00. HOE KOM IK AAN DAT GELD!? Thijs zat diep in gedachten toen hij plots een berichtje binnenkreeg op zijn telefoon.

Deel 4

Thijs liep naar zijn bed en pakte zijn telefoon. Hij krijgt nooit berichtjes, althans niet als hij thuis is. Hij ontgrendelde zijn telefoon en opende zijn whatsapp. Een berichtje van Madelijn. Madelijn is een meisje uit zijn klas, maar hij heeft nog nooit met haar durven praten.

Hoi Thijs. Ik weet niet of jij mijn nummer in jouw telefoon hebt staan, maar ik ben Madelijn. Uit je klas. Ik heb al mijn moed verzamelt en ik wilde je zeggen dat ik je leuk vind. Ik hoor wel wat jij vind. Oke, nou, doei! X Madelijn.

Thijs wist niet wat hij moest denken en of hij überhaupt iets terug moest sturen. Wat het eerste in hem op kwam is dat Madelijn samenzweerde met de pesters en dat ze hem op dit moment zouden uitlachen. Als hij iets terug zou sturen, zou hij dat de aankomende jaren nog heel vaak gaan horen. Dit bleef maar door zijn hoofd spoken en Thijs besloot om verder niks van zich te laten horen.

Deel 5

De volgende dag zat Thijs weer in het klaslokaal. Toen Madelijn binnenkwam keek hij haar net te lang aan om te doen alsof hij haar niet zag. Madelijn besloot om naast hem te gaan zitten. ‘Ik weet dat je mijn berichtje hebt ontvangen en hebt gelezen. Waarom heb je niks van je laten horen? Al was het maar iets van ik heb geen interesse in je,’ zei Madelijn zacht.

Thijs wist niet wat hij hoorde. Vond zij hem echt leuk? Een meisje dat hem leuk vond, dat kon toch haast niet…, dacht Thijs snel. ‘Ik kon… Jij bent… Ik wist niet of je serieus was. Ik kon het me bijna niet indenken, dus besloot ik niet te reageren,’ zei Thijs snel. Madelijn keek hem opgelucht aan. ‘ Dus je vind mij niet wanstaltig?’ en ze lachte een beetje. Thijs keek verbaasd en besloot om al zijn moed bij een te raken. Thijs pakte Madelijn met twee vingers bij haar kin en gaf haar een zachte zoen op haar mond. ‘Ik wil niets liever dan bij jou zijn Madelijn, maar ik hoop dat je beseft dat heel de wereld zich ook tegen jou zal gaan keren.’